Rozwiązanie zagadki z pierwszeństwem łamanym

Pojazdy z lewej strony NIE mają pierwszeństwa. One wykorzystując (pomijam fakt zgodności z prawem) zamkniętą drogę zaparkowały, więc ruszając włączają się do ruchu musząc ustąpić KAŻDEMU uczestnikowi ruchu pierwszeństwa. Więc już wiemy, jaki wariant należało zaznaczyć jako fałszywy – a)

Przed skrzyżowaniem należy zachować szczególną ostrożność – wiadome.

Biały pojazd z przeciwka ma pierwszeństwo przed każdym – po opisie w pierwszym zdaniu wiemy, że tak jest.

No i ten czerwony pojazd…. . Na Facebook pisaliście, że jest z naszej prawej, stąd ma pierwszeństwo. Zgoda by była, gdyby wlot jego drogi był bardzo blisko nas – on jednak jest oddalony – co nawet widać na tabliczce pod znakiem A-7. Właśnie. Znak A-7. Wg rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych ten znak (A-7 ustąp pierwszeństwa) obowiązuje w obrębie skrzyżowania dotyczy tylko najbliższej jezdni przed którą jest umieszczony. Jezdnia, po której jedzie pojazd czerwony jest zdecydowanie dalsza – o jej podporządkowaniu mówi nam tabliczka pod A-7. My mijając znak A-7 „nabywamy pierwszeństwa będąc już na drodze z pierwszeństwem. Dla lepszej oceny sytuacji polecam samodzielnie sprawdzić skrzyżowanie na Google Eart (Lubin, ul. Kolejowa/Baczynowa). Zobaczycie. że z perspektywy kierowcy czerwonego widać przed nim inny znak A-7.

Rozwiązanie zagadki nierównej drogi

Odpowiedź a) jest błędna. Wg przepisów prawa nie ma kombinacji znaków ostrzegawczych z E-17a. Zarządza drogi może z oszczędności dał dwa znaki na jednym słupku lub … nie ważne.

Odpowiedź b) także błędna – gdy mamy linię krawędziową ciągłą, to nie wolno zatrzymać się zarówno na jezdni jak i na poboczu.

Odpowiedź c) PRAWIDŁOWA. Wg rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych znaki ostrzegawcze na drodze o dopuszczalnej prędkości powyżej 60 km/h są ustawione w odległości od 150 do 300 metrów. Ponadto, jeżeli długość występowania zagrożenia przekracza 500 metrów, to pod znakiem musi być tabliczka T-2 mówiąca o długości zagrożonego odcinka. W tym przypadku nie mamy tabliczki T-2, wiec domniemamy, że zagrożenie trwa maks 500 metrów od początku jego występowania, a występuje maks za 300 metrów od znaku, więc 500 plus 300 daje 800.

Odpowiedź d) błędna – dopiero znak obszar zabudowany nakazuje nam zwolnić – nie znak miejscowości.

Rozwiązanie zagadki- przejście dla pieszych i rowerzystów

Artykuł 13.1 oraz 26.1 Ustawy „Prawo o ruchu drogowym” mówi, że pieszy (zachować ma jak kierujący szczególną ostrożność) ma pierwszeństwo, gdy znajduje się na przejściu. Uwaga! Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych I Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych, (paragraf 47) przy obecnym na fotografii znaku nakazuje nam zmniejszyć prędkość tak, by nie narazić na niebezpieczeństwo pieszych lub rowerzystów znajdujących się na przejściu lub na niego wchodzących lub wjeżdżających. Więc popełniamy błąd, jak nie zdążymy wyhamować (należy być gotowym), gdy ktoś właśnie wchodzi na przejście (opcja C). Owszem, wg artykułu 14. 1) zabrania się pieszym na przejściu wejścia bezpośrednio przed jadący pojazd – ale tu odległość jest taka, że nie można mówić o bezpośredniości. Poprawna więc odpowiedź to B,C. Jak ktoś ma wątpliwość co do C – to niech wie, że za ułamek sekundy pieszy już będzie w stadium B. Musimy jechać z taką prędkością, by nas żaden pieszy, czy rowerzysta nie zaskoczył… . Przypadek A odpada – pieszy stoi – nie wchodzi na przejście i nie jest na nim. Jasne, z grzeczności można ustąpić, jednak prawo nie daje nam obowiązku.

Rozwiązanie zagadki z dwoma jezdniami na terenie zabudowanym.

a) – odpowiedź BŁĘDNA. Artykuł 13. ustęp 5. Ustawy Prawo o ruchu drogowym mówi, że „na obszarze zabudowanym, na drodze dwujezdniowej lub po której kursują tramwaje po torowisku wyodrębnionym z jezdni, pieszy przechodząc przez jezdnię lub torowisko jest obowiązany korzystać tylko z przejścia dla pieszych”. Wiemy już, że w tej sytuacji możemy tylko przechodzić przez wyodrębnione dla nas przejście!

b) – odpowiedź BŁĘDNA. Zgodnie z ustępem 10. artykułu 24. można mistrza pasa lewego wyprzedzić z prawej, gdy jezdnia jest jednokierunkowa lub dwukierunkowa o co najmniej 2. pasach ruchu w każdą stronę (na foto oczywiście jest droga dwujezdniowa o jezdniach jednokierunkowych)

c) -odpowiedź błędna, co już jest opisane na opcji „a)”

d) – odpowiedź WŁAŚCIWA. Postój nie jest tu zakazany zarówno znakiem pionowym, czy poziomym ( brak linii krawędziowej) jak i sytuacją na drodze.

Zagadka o ruchu okrężnym – rozwiązanie

Odpowiedź „a)” jest prawdą. Znak nakazu ruchu okrężnego informuje nas o tym, że wjedziemy na rondo – a więc okrężne skrzyżowanie, a jak wiemy, tam obowiązuje nas zasada szczególnej ostrożności.

Odpowiedź „b)” jest nieprawdą! (więc należało ją zaznaczyć) Gdy przy znaku C-12 nie ma znaku A-7 (ustąp pierwszeństwa), to na takim rondzie obowiązuje zasada prawej ręki, więc pierwszeństwo mają Ci wjeżdżający na rondo, którzy potem muszą ustąpić pierwszeństwa przejazdu na kolejnym wlocie innym wjeżdżającym… .

Odpowiedź „c)” jest prawdą i to już pisałem przy omówieniu „a)”

Odpowiedź „d)” jest prawdą. Co to jest zatrzymanie? Artykuł 2. punkt 29. Ustawy Prawo o ruchu drogowym to definiuje – unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego trwające nie dłużej niż 1 minutę, oraz KAŻDE UNIERUCHOMIENIE POJAZDU WYNIKAJĄCE Z TYCH WARUNKÓW LUB PRZEPISÓW. Tak więc możemy się zatrzymać – nawet musimy wręcz, by ustąpić pierwszeństwa wjeżdżającym na takie rondo.

Rozwiązanie zagadki ze strzałką w lewo w sygnalizacji S-3

Odpowiedź „a)” jest niepoprawna. Paragraf 97. Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie „Znaków i sygnałów drogowych” mówi wprost, że przy sygnalizatorze S-3 musimy jechać zgodnie z kierunkiem podawania strzałek. Jednocześnie mówi, że taka jazda nie jest kolizyjna z innymi uczestnikami ruchu, czyli nasz tor jazdy nie będzie się przecinał z torem innego pojazdu oraz pieszych. Mamy pewność, że teoretycznie nic nie powinno nam stanąć na drodze. Co będzie przy próbie zawracania? Problemy. Raz, że złamiemy zapis prawny, dwa wjedziemy na kurs kolizyjny albo z pieszymi z lewej, lub z pojazdami skręcającym z naszej lewej w swoją prawą stronę. Wówczas zatrzymujemy się i blokujemy ruch!

Odpowiedź „d)” nie jest poprawna! Kolor zielony wg zapisu w/w rozporządzenia jest ZEZWOLENIEM na wjazd za sygnalizator. Nie jest nakazem najszybszego ruszenia. Wg przepisów paragrafu. 95. ustęp. 2 sygnał zielony NIE ZEZWALA na wjazd za sygnalizator, jeżeli ruch pojazdu utrudniłby opuszczeniu jezdni pieszym lub rowerzystom oraz gdy ze względu na warunki ruchu moglibyśmy nie zdążyć opuścić skrzyżowania nim sygnalizator zakończy nadawanie koloru zielonego! Nic nie MUSIMY NIEZWŁOCZNIE robić! Najpierw oceńmy sytuację, czy na pewno możemy ruszyć. Niezwłoczne ruszenie może doprowadzić do naruszenia przepisu. Przepis nie wymaga NIEZWŁOCZNEGO ruszenia! To nie wyścigi! Oczywiście nie możemy stać jak wjazd jest wolny i blokować ruch – ale nim ruszymy oceniamy szybko sytuację wokół nas.

Odpowiedź „c”) niepoprawna. Jak już przy punkcie „a” pisałem – nikt nie ma prawa nam się na drodze pojawić przy takiej sygnalizacji.

Poprawna odpowiedź to „b)” . Ustawa zabrania nam cofać w tylko w nielicznych przypadkach: na autostradzie, drodze ekspresowej, na moście/wiadukcie oraz w tunelu. Nie ma mowy o skrzyżowaniach i – zwróćcie uwagę -nawet o drogach jednokierunkowych. Oczywiście nie nadużywajmy tego manewru i pamiętajmy, że przed jego rozpoczęciem należy ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu i zachować szczególną ostrożność, a w szczególności:

a) sprawdzić, czy wykonywany manewr nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia,

b) upewnić się, czy za pojazdem nie znajduje się przeszkoda; w razie trudności w osobistym upewnieniu się kierujący jest obowiązany zapewnić sobie pomoc innej osoby.

Tu pisałem więcej:
https://prawkowierszem.pl/archiwa/302

Uwaga! Gdyby te skrzyżowanie było na drodze ekspresowej, to oczywiście każda odpowiedź będzie błędna 😂

STOP- rozwiązanie zagadki

Odpowiedź „a)” niepoprawna. Nawet chyba najgorsza! Zatrzymujemy się tak, by móc dokładnie zaobserwować skrzyżowanie na jakie chcemy wjechać! Jak znak będzie przed końcem biegnącej z boku ściany … to nie zobaczymy lewej, czy prawej strony. Paragraf 89 . Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury i Spraw Wewnętrznych w sprawie znaków i sygnałów drogowych wprowadza znak poziomu P-12 jakim jest linia bezwzględnego zatrzymania – stop wskazuje miejsce zatrzymania pojazdu w związku ze znakami pionowymi B-20 lub B-32 . Tak więc gdy takowa linia istnieje, to najpierw zatrzymujemy się tuż przed nią i dopiero potem spokojnie oglądamy skrzyżowanie, by ocenić czy możemy jechać bezpiecznie dalej nie wymuszając komuś pierwszeństwa przejazdu.

Odpowiedź „b)” niepoprawna. Zdjęcie celowo dałem samego znaku – bez otoczki sytuacyjnej. Uważajcie na słowa ZAWSZE, JEDYNIE. NIKT. NIGDY, KAŻDY – przeważnie są na testach błędne 🙂 Jedynym wyjątkiem jest ruch kierowany. Obecność regulującej ruchem osoby (np. policjanta) jest ważniejsza od znaków ustalających pierwszeństwo! Tak gdy regulacją zajmuje się powszechna sygnalizacja świetlna. Mówi o tym artykuł 5. Ustawy prawo o ruchu drogowym. Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani stosować się do poleceń i sygnałów dawanych przez osoby kierujące ruchem lub uprawnione do jego kontroli, sygnałów świetlnych oraz znaków drogowych, nawet wówczas, gdy z przepisów ustawy wynika inny sposób zachowania niż nakazany przez te osoby, sygnały świetlne lub znaki drogowe.
Polecenia i sygnały dawane przez osoby kierujące ruchem lub uprawnione do jego kontroli mają pierwszeństwo przed sygnałami świetlnymi i znakami drogowymi.
Sygnały świetlne mają pierwszeństwo przed znakami drogowymi regulującymi pierwszeństwo przejazdu. WTEDY NIE STOSUJEMY SIĘ DO ZNAKU STOP- KTÓRY PRZECIEŻ REGULUJE PIERWSZEŃSTWO!

Odpowiedź „c” niepoprawna. Nie ma przepisu, jaki by regulował czas zatrzymania się! Paragraf 21. w/w Rozporządzenia mówi lakonicznie o zatrzymaniu się. Nie polecam jednak zatrzymania się, na tak zwaną „sztukę”, na ćwierć sekundy – rozejrzyjmy się dokładnie, zasada nakazanej ustawą szczególnej ostrożności się kłania.

Zagadka sytuacyjna – odpowiedź

Odpowiedź „a” jest błędna.  Rowerzysta może się zatrzymać, nie pytałem „czy za znakiem”, tylko „w tej sytuacji”. Swoją drogą- za znakiem też może przecież na drodze rowerowej, którą jest zobowiązany jechać, bo przepis na to (zatrzymanie) zezwala. Ktoś powie, że na skrzyżowaniu i 10 metrów przed i za nim nie wolno się zatrzymywać? No tak! Jednak wjazd na placyk przydrożny nie stanowi skrzyżowania! 

Odpowiedź „b” błędna. Musimy tu zachować szczególną ostrożność- w sytuacji przecięcia kierunków ruchu jest to wymagane.

art. 25 ust.3 Ustawy mówi, że przy przecięciu się kierunków ruchu obowiązują takie same zasady, jak na skrzyżowaniach.  Uwaga! To nie znaczy, że ten z przeciwka ustępuje pierwszeństwa wyjeżdżającemu z tego placu pojazdowi – bo w innym artykule kodeksu (art.17) kwestia ustąpienia pierwszeństwa jest wyjaśniona – wjeżdżając z placu włączasz się do ruchu. To dlaczego jest taki zapis jakby przeczący? Kodeks byłby jeszcze grubszy w artykuły,  gdyby dodawać do każdej sytuacji podpunkty. Zwróćmy uwagę, że plac jest pełen przecięć kierunków ruchu, tu już stosujemy zasadę prawej ręki!

Niewątpliwie mamy tu sytuację przecinania się kierunków ruchu: drogi z naszej perspektywy z alternatywnym wjazdem/wyjazdem z placu. UWAGA! Bardzo często przecinamy kierunki ruchu! Mijając wjazdy na posesje, ba!, nawet na parkingu osiedlowym czy przy markecie! Uważajcie – zachowujcie szczególną ostrożność! Wydawać by się mogło, że jakie tu z tym placem zagrożenie,  gdy nikogo nie ma oprócz nas, więc po co ta szczególna ostrożność? Mieliście takie wątpliwości w tej zagadce, prawda? Rozjaśnię. Czy przepis zmuszający do zachowania szczególnej ostrożności na skrzyżowaniu coś mówi, że musi być na nim inny pojazd niż nasz? UWAGA! Na skrzyżowaniu zachowujemy szczególną ostrożność jadąc nawet na drodze z pierwszeństwem przejazdu! Na koniec pomyślcie, ile jest miejsc, gdzie wydaje się nam, że miejsce to jest skrzyżowaniem. Bo tak wygląda, no wygląda jak krzyżówka. Jednak ja do drogi publicznej wpada droga wewnętrzna … to nie jest to skrzyżowanie wg definicji. Na szczęście zachowujemy szczególną ostrożność i tak, bo mamy poruszane przeze mnie przecięcie kierunków ruchu poza skrzyżowaniem (czyt. w miejscu niebędącym  skrzyżowaniem). 

Odpowiedź „c” jest poprawna. Znak z lewej strony informuje o drodze dla rowerów i dla pieszych. Znak ten wg zapisu rozporządzenia  w sprawie znaków i sygnałów drogowych NAKAZUJE!!!! jazdę tą drogą rowerzyście, więc zbędny jest z prawej strony znak zakazu wjazdu rowerem, tym bardziej, że ten z lewej jest bardzo dobrze widoczny!

Odpowiedź  „d” niepoprawna. Zakaz zatrzymywania dotyczy tej części DROGI, na której jest postawiony. Pobocze JEST CZĘŚCIĄ DROGI (droga często mylnie jest kojarzona tylko z samą jezdnią).

Podstawy prawne:
art. 25. ust. 3 Ustawy „Prawo o ruchu drogowym”
paragraf 18,  28 oraz 40. Ust. 1. Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawnie znaków i sygnałów drogowych.

Strefa ruchu – rozwiązanie.

Poprawną odpowiedzią jest wariant „a)”. Opuszczając strefę ruchu (czyli drogę wewnętrzną) włączamy się do ruchu i musimy KAŻDEMU jego uczestnikowi ustąpić pierwszeństwa. Co jest w takim razie źle w wariancie „c”? Haczyk „tylko”. Nie tylko z prawej ale i z lewej wpuszczamy. Dlaczego nieprawdą jest to, że to nie jest skrzyżowanie (wariant „b”)? Przecież mamy do czynienia z przecięciem drogi twardej z niepubliczną (naszą), a to nie jest w myśl przepisów skrzyżowaniem! Otóż tu mamy jeszcze przecież inne przecięcie (jednokierunkowa na górze, która nie jest wewnętrzną), więc jest to skrzyżowanie.

No dobrze. Co gdyby z lewej strony też była droga wewnętrzna? Wówczas odpowiedzią poprawną  byłaby  wersja „c”, bo wtedy my i ci z lewej włączają się do ruchu – a że my jesteśmy z ich prawej strony – to jedziemy jako pierwsi.

Odsyłam do podstaw prawnych rozwiązania:

Art. 17. ustęp 1. punkt 1. mówi o tym, że „ włączanie się do ruchu następuje przy (…) wjeżdżaniu na drogę z drogi niebędącej drogą publiczną.

Ustęp 2.  mówi, że przy włączaniu się do ruchu jesteśmy zobowiązani zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub UCZESTNIKOWI RUCHU.

Art. 2. pkt 10 Ustawy „Prawo o ruchu drogowym” definiuje nam skrzyżowanie, określając, że jest to „przecięcie się w jednym poziomie dróg mających jezdnię, ich połączenie lub rozwidlenie, łącznie z powierzchniami utworzonymi przez takie przecięcia, połączenia lub rozwidlenia; określenie to NIE DOTYCZY przecięcia, połączenia lub  rozwidlenia drogi twardej z drogą gruntową, z drogą stanowiącą dojazd do obiektu znajdującego się przy drodze, LUB Z DROGĄ WEWNĘTRZNĄ.

Art. 2. pkt 16.a Ustawy „Prawo o ruchu drogowym” mówi o tym, że Strefą Ruchu jest „obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi”. 

Punkt. 1.b w/w  artykułu Ustawy mówi, że drogą wewnętrzną jest „droga w rozumieniu art. 8 ustęp 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych”.

Art. 8. ustęp 1. Ustawy o drogach publicznych – Drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi.   

Tutaj należy podać artykuły 5-7 w/w ustawy: (by zaoszczędzić Wam czas, streszczam w tym nawiasie, że artykuły te mówią o podziałach (wspomnianych wyżej kategoriach) dróg publicznych na: krajowe, wojewódzkie, powiatowe czy gminne)

Art. 5. 1. Do dróg krajowych zalicza się: 1) autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące w ich ciągach do czasu wybudowania autostrad i dróg ekspresowych; 2) drogi międzynarodowe; 3) drogi stanowiące inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajowych; 4) drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących ruch osobowy i towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów) lub wyłącznie ruch towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów); 5) drogi alternatywne dla autostrad płatnych; 6) drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji miejskich. 7) (uchylony)

2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej, spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw, a w miastach na prawach powiatu – opinii rad miast, w drodze rozporządzenia, zalicza drogi do kategorii dróg krajowych, mając na uwadze kryteria zaliczenia określone w ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw transportu po zasięgnięciu opinii właściwych zarządów województw, w miastach na prawach powiatu – właściwych prezydentów miast, a w związkach metropolitalnych – właściwych zarządów tych związków, w drodze rozporządzenia, ustala przebieg istniejących dróg krajowych w celu zapewnienia ciągłości dróg krajowych.

 Art. 6. 1. Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1, stanowiące połączenia między miastami lub mające znaczenie dla województwa. 2. Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu oraz obrony narodowej. 3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa, po zasięgnięciu opinii zarządów powiatów i zarządów związków metropolitalnych, na obszarze których przebiega droga, a w miastach na prawach powiatu – opinii prezydentów miast.

Art. 6a. 1. Do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą.

 2. Zaliczenie drogi do kategorii dróg powiatowych następuje w drodze uchwały rady powiatu w porozumieniu z zarządem województwa, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega droga, oraz zarządów sąsiednich powiatów, a w miastach na prawach powiatu – opinii prezydentów miast.

3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg powiatowych następuje w drodze uchwały rady powiatu, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega droga.

 Art. 7. 1. Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych.

2. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu.

3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy.

Kierowca – rozwiązanie

Oczywiście poprawna jest D. Ktoś na Facebook dał B (pomylił z kierującym) i potem usunął komentarz – niepotrzebnie. Uczmy się wspólnie na swoich błędach, to nie wstyd. Już tłumaczę odpowiedź.
Wg definicji z Ustawy kierowca, to osoba UPRAWNIONA do kierowania pojazdem silnikowym lub MOTOROWEREM . Przypominam, że wg definicji pojazdu silnikowego motorower nim nie jest (ani pojazd szynowy). Dlatego w tym zapisie ustawodawca dopisał ten motorower. 
Padło (na Facebook) stwierdzenie, że wiele osób ma prawo jazdy zapewne . Ok. Załóżmy, że nikt. Nikt. To jak? Co wtedy. Też D, bo na foto widać wiele osób mających co najmniej 18 lat – a więc osób UPRAWNIONYCH do kierowania motorowerem nawet bez prawa jazdy.

Podstawy prawne: art. 2 pkt 21 Ustawy Prawo o ruchu drogowym. 
Art. 133 pkt 3 Ustawy o kierujących